(Αναδιασκευή Τα μαθητικά τα χρόνια Άννα Βίσση)
Κάποια παιδία, πονάνε σιωπηλά
Μέσα σε τάξεις σχολικές
Από λόγια ομοφοβικά
Κάποια παιδία, λύγιζουν τελικά
Κι θετούν τέρμα στην ζώη τους
Για να ξεφύγουν από λέξεις δολοφονικές, ομοφοβικές...
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να μεταφερόμουνα
Πίσω στα χρόνια τα μαθητικά ενήλικας πλέον λίγο να βρισκόμουνα
Στις ίδιες τάξεις , στα ίδια θρανία
Με τους συμμαθητές μου να κάνουν ομοφοβικά αστεία
Και τους καθηγητές, που αδιάφορα κοιτούσαν
Την ομοφοβία στα σχολεία θα καταπολεμούσα
Κάποια παιδία, αποκτάνε ψυχικές ουλές
Από ομοφοβικά σχόλια και χειρονομίες
Μες τις σχολικές αυλές
Κάποια παιδιά, λυγίζουν τελικά
Μπρός στο τέρας της Λερναίας Ύδρας
Με τις γλώσσες της ομοφοβικές, δολοφονικές...
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να μεταφερόμουνα
Πίσω στα χρόνια τα μαθητικά ενήλικας πλέον λίγο να βρισκόμουνα
Στις ίδιες τάξεις , στα ίδια θρανία
Με τους συμμαθητές μου να κάνουν ομοφοβικά αστεία
Και τους καθηγητές, που αδιάφορα κοιτούσαν
Την ομοφοβία στα σχολεία θα καταπολεμούσα
Θα καταπολεμούσα...
Μην χάνεις την ελπίδα τα χρόνια γρήγορα παιρνούν
Και οι πρώτες οι βροχές αποδοχής σαν ρυάκια πίσω μας γυρνούν
Στα χρόνια τα ομοφοβικά....Στα χρόνια τα ομοφοβικά...
Στα χρόνια τα ομοφόβικα... Στα χρόνια τα μαθητικά...
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
Πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
Στις ίδιες τάξεις , στα ίδια θρανία
Με τους συμμαθητές μου χωρίς την ομοφοβιά
Και τους καθηγητές, που θα μας ενημέρωναν
Τα μαθητικά τα χρόνια δεν θα τα άλλαζα με τίποτα.
Ερμής Ελευθερίου
22 Οκτωβρίου 2011
© 2010 - 2011 ErmisEleutheriou